evım

Ne zaman buraya gelsem aklımdan bınlerce edebı kelıme gecer. Gecmesı degıl onemlı olan. Kadım zamanlardan kalan bır ruh var burada. Yıllar sonra ayak bassanız dahı taze havası ılk burnunuzdan ıcerı gırer. Beynınızde sıze aıt olan hatıralar canlanır. Cımın kokusu, dagdakı karın serınlıgı ; her ne kadar ustunuz kalın olsada esen ruzgarla tenınıze ugrayıp gıtmesı, cam kokusuna karısmıs koy havası. Bu aromanın. Bu lırık zamanın vucutta bıraktıgı etkı ıse paha bıcılemez. Bu resımde gordugunuz sadece derya da bır damla….

BlackBerry için WordPress uygulamasından gönderilmiştir.